> Są
to substancje tworzące ochronną powłokę na skórze albo
włosach, zapobiegającą odparowaniu wody. Dodatkowo
w pewnym
stopniu zabezpieczają pasma przed urazami mechaniczny-mi. Oleje
nie nawilżają. Olejek najwyżej zapobiega utracie nawilżenia,
które już jest.
>
Używane
za rzadko: włosy się puszą, są zbyt lekkie
i „fruwają”
wszędzie dookoła, elektryzują się.
>
Używane
za często/za dużo:
włosy
zbijają się w strączki
i wyglądają nieświeżo.
Nadmiernie błyszczą lub są bardzo matowe i tracą objętość.
>
Są
to substancje tłuszczowe pochodzenia odzwierzęce-go, roślinnego
lub pozyskiwane
z ropy naftowej.
>
Nałożone
po zastosowaniu protein chronią przed nieprzyjemnymi skutkami
przeproteino-wania.
>
Umożliwiają bezpieczne stosowanie humektantów niezależnie od
punktu rosy. Sprawiają, że włosy nie odczuwają tak dotkliwie
jego zmian.
>
Uniemożli-wiają ucieczkę cząsteczkom wody związanym przez
humektanty.
Znacznie ułatwiają
rozczesywanie włosów.
>
Metody
olejowania:
Na SUCHO: włosy rozczesać
i
wetrzeć w nie olej, można pozostawić olej na całą noc (byleby
tylko nie nakładac na nie czepka, który przez noc osłabiłby
cebulki włosów, które nie miałyby dostępu do tlenu), lub na
minimalny czas 2 godzin.
Na MOKRO:
włosy rozczesać, namoczyć
wodą, odsączyć, po czym nałożyć olej (pamiętając, że na
długie włosy wystarczy użyć 2 łyżeczek od herbaty, włosy
nie mają ociekać olejem, mają być tylko nim powleczone).
Na ODŻYWKĘ:
włosy rozczesać, nałożyć
odżywkę (najlepiej bez silikonów)
i wetrzeć olej (włosy
można wcześniej namoczyć, lub na suche nałożyć odżywkę
a
póżniej olej).
SERUM olejowe
w sprayu
(najprostsza wersja: zmieszać olej, wodę, dowolną maskę lub
odżywkę
w proporcji 1:1:1, przelać do butelki
z
atomizerem.
>
Olejowanie
skóry głowy może przyczynić się do szybszego wzrostu włosów,
oleje polecane przez włosomaniacz-ki: imbirowy, musztardowy,
rycynowy, rozmarynowy, z kozieradki, laurowy (najlepiej jednak je
łączyć
z innymi olejami, gdyż są tak silne, że mogą
podrażniać, proponowane oleje do wymieszania: olej migdałowy,
olej
z awokado, jojoba, proporcja 10-15%), gotowe mieszanki:
Sesa, Amla, Khadi, łopianowy
Nami.
>
Olejowanie skóry głowy polecane jest do przetłuszczają-cego
skalpu. Błędnym rozumowaniem jest, że przetłuszczają-ca skóra
głowy nie potrzebuje nawilżenia, bo to nawilżenie pomoże
ograniczyć wytwarzanie łoju, unormuje je, przez co możliwe
będzie przedłużenie świeżości włosów.
>
Olejować można przed myciem, zostawiając olej na minimum 2h,
lub nawet całą noc a później zmyć go delikatnym szamponem,
(tym, który nie ma SLES/SLS), lub po myciu (jeśli Wasze włosy
nie mają skłonności do przeciążenia
i “piją” oleje
to nie powinny być po tym przetłuszczo-ne), olej można wcierać
także po myciu tylko na końcówki.
>
Olejowanie
skóry głowy niektórymi olejami może powodować nasilone
wypadanie włosów. Warto obserwować, czy skóra głowy lubi
oleje, jeżeli nie, nakładajmy olej jedynie na włosy.
>
W
olejowaniu najważniejsza jest systematycz-ność. Na efekty
trzeba trochę poczekać.
>
Olejować można nawet przed każdym myciem. Olejujcie tak często,
jak potrzebują tego Wasze włosy.
>
Silikony
ale z umiarem.
>
Warto zamienić je na oleje.
|
|
ALKOHOLE
(z podziałem na alkohole
tłuszczowe – które są emolientami; i dobre alkohole, jak i
te, których należy unikać; w tym opis alkoholu aromatycznego)
Cetyl
Alcohol –
Emolient tzw. tłusty/nawilżacz, Emulgator W/O, składnik
umożliwiający powstanie emulsji, komedogenny (sprzyja
powstawaniu zaskórników).
Cetearyl
Alcohol -
(Mieszanina alkoholu cetylowego i stearylowego), Emolient,
wygładzacz i zmiękczacz, substancja konsystencjotwórcza.
Arachidyl
Alcohol -
Alkohol arachidylowy, emolient tłusty, zastosowany w preparatach
do pielęgnacji skóry i włosów tworzy na ich powierzchni
warstwę okluzyjną, która zapobiega nadmiernemu odparowywaniu
wody z powierzchni (jest to pośrednie działanie nawilżające),
przez co kondycjonuje skórę i włosy. Zastosowany na skórę w
formie nierozcieńczonej może powodować zaskórniki.
Stearyl
Alcohol -
Alkohol stearylowy, wchłania się wolniej niż alkohol cetylowy,
alkohol tłuszczowy, emolient, znajduje się w olejach
i
tłuszczach. Umożliwia powstanie emulsji, nawilża, natłuszcza.
Acetylated
Lanolin Alcohol -
Acetylowane alkohole lanolinowe.
Zastosowany
w preparatach do pielęgnacji skóry i włosów tworzy na ich
powierzchni warstwę okluzyjną, antystatystyk.
Lanolin
Alcohol –
Mieszanina alkoholi lanolinowych. Może wnikać do warstwy rogowej
naskórka, emolient, emulgator W/O. Należy do niejonowych
substancji powierzchniowo czynnych. Otrzymywany
z lanoliny.
Występuje jako ciało stałe.
Decyl
Alcohol -
(Alkohol decylowy, alkohol
1-decylowy, alkohol n-decylowy, n-dekanol, dekanol). Organiczny
związek chemiczny
z szeregu homologicznego alkoholi zbudowany
z prostego łańcucha 10-węglowego i grupy hydroksylowej. Możliwe
jest 5 izomerów dekanolu różniących się położeniem grupy
hydroksylowej.
Dekanol
jest wykorzystywany w produkcji plastyfikatorów, smarów, środków
powierzchniowo czynnych
i rozpuszczalników. Jest również
wykorzystywany do produkcji niektórych perfum. Emulgator
i stabilizator emulsji, ma działanie kondycjonujące i
zatrzymujące wodę wewnątrz włosa, nie podrażnia za to
zmiękcza, natłuszcza.
Myristyl
Alcohol –
Alkohol mirystylowy. Emolient i emulgator, składnik kompozycji
zapachowej – ma owocowo-kokosowy zapach, zapobiega utracie
wilgoci.
Palm
Alcohol -
Emulgator i stabilizator emulsji, ma działanie kondycjonujące
i
zatrzymujące wodę wewnątrz włosa, nie podrażnia za to
zmiękczają, natłuszcza.
Lauryl
Alcohol
– Alkohol
laurylowy,
alkohol
docedylowy, n-dodekan-1-ol, zmiękczacz,
odporny na działanie promieni UV.
UNIKAĆ
wymienionych poniżej,
te
alkohole pełnią zazwyczaj rolę naturalnych konserwantów jak
np. alkohol lub rozpuszczalników m.in alcohol denat. czy ethanol;
stosowane dłużej wysuszają włosy (brak im blasku) i
przyczyniają się do ich rozdwajania, puszenia, a w przypadku
cery: oprócz
wysuszania i podrażniania to miejscowe stosowanie może
stymulować zakończenia nerwowe w skórze, powodując stan
zapalny, który wzmoże nadmiar produkcji ropy na dnie porów.
Początkowo skóra będzie wydawała się odtłuszczona, jednak z
czasem produkcja sebum będzie większa, często gorzej niż przed
zastosowaniem kosmetyku.
Isopropyl
Alcohol –
(IPA, propanol-2,
propan-2-ol,
izopropanol), rozpuszczalnik,
konserwant, promotor przejścia (oznacza
to, że ułatwia penetrację składników aktywnych (witamin,
ekstraktów ziołowych oraz innych dobroci) wgłąb skóry - jeśli
nie mamy wrażliwego skalpu, nie bójmy się go we wcierkach),
Substancja pochodzenia chemicznego podobna do etanolu. Jest jego
bardziej toksycznym zamiennikiem, ma silniejsze właściwości
dezynfekujące (70% roztwór jest stosowany jako płyn
antyseptyczny).
Działa
odtłuszczająco i oczyszczająco, nie dopuszcza do rozwoju
bakterii czy grzybów.
Można go znaleźć w: odżywki Isany, Joanna Naturia b/s.
Alcohol –
Alkohol, znany również jako:
Ethanol/Alcohol Ethyl -
(etanol/alkohol
etylowy/hydroksyetan)
Alcohol Denat./Denatured
Alcohol –
alkohol
denaturowany (warto zwrócić
uwagę na
pojęcie: Denaturant
(substancja skażająca) –
trująca lub nieprzyjemna w
smaku substancja
chemiczna, dodawana do wielu
kosmetyków
zawierających alkohol, mająca
na celu
zniechęcenie do ich
potencjalnego spożycia.
Często denaturanty zmieniają
również
naturalne właściwości innych
substancji).
Inne skażone:
Alcohol SD
10-40/SD-Alcohol/SD-Alcohol
40/SD-Alcohol 40-B
ALKOHOL
AROMATYCZNY
Benzyl
Alcohol
– (fenylometanol, alkohol
benzylowy), najprostszy alkohol
aromatyczny, imitujący
zapach jaśminu, znajduje się
na liście
potencjalnych alergenów,
Jako składnik konserwujący
jest
dozwolony do stosowania w
kosmetykach
w ograniczonym stężeniu.
Znajduje się na
liście substancji
konserwujących
dozwolonych do stosowania
z ograniczeniami w produktach
kosmetycznych. Jego
dopuszczalne
maksymalne stężenie w gotowym
produkcie wynosi 1%. Natomiast
jeśli
przekracza 0,001 % w produkcie
niespłukiwanym, 0,01 % w
produkcie
spłukiwanym
– gdy alkohol benzylowy jest stosowany jako składnik kompozycji
zapachowych, czyli przeznaczony do celów innych niż zahamowanie
rozwoju drobnoustrojów w produkcie, cel musi wynikać z
prezentacji produktu, to Obecność substancji musi być
uwzględniona w wykazie składników (INCI).
OLEJE
(podział
ze względu na zachowanie w powietrzu; na pochodzenie;
wnikanie
ich we włos – wielkość cząsteczek, porowatość:
1
–
wnikający (małe cząsteczki, dla niskoporowatych, przy wysokiej
porowatości mogą powodować nasilone puszenie włosów)
2
–
półwnikające (dla średnio i wysokoporowatych)
3
– niewnikające (dla wysokoporowatych, obciążające oleje);
ze
względu na zmianę odcienia włosów)
PODZIAŁ
ZE WZGLĘDU NA ZACHOWANIE OLEI W POWIETRZU
SCHNĄCE
- to oleje
roślinne, które dzięki zawartości trójglicerydów - estrów
nienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza linolowego, w
cienkiej warstwie utleniają się, tworząc twardą, przejrzystą
i elastyczną błonę (linoksyd, oksyna). Proces ten jest
inicjowany i przyspieszany przez promienie UV (np. światło
słoneczne); nie zachodzi w całkowitej ciemności, przy braku
światła może nawet zostać odwrócony. Surowy olej twardnieje
powoli i nierównomiernie; proces ten można znacznie przyspieszyć
przez dodatek działających katalitycznie związków ciężkich
metali (zwł. ołowiu, srebra, manganu czy kobaltu), a także
wstępną polimeryzację lub utlenienie (w wysokiej temperaturze).
Zjawisko
"schnięcia" olejów nie jest dotychczas w pełni
wyjaśnione i opisane, miało jednak od dawna spore znaczenie
praktyczne zwł. ze względu na możliwość produkcji trwałych i
wodoodpornych farb, lakierów, impregnatów i "naturalnych"
mas plastycznych (np. Linoleum).
Przykłady:
-
Olej
z czarnuszki
-
Olej
z dzikiej róży -
3
-
Olej
konopny -
3
-
Olej
kukurydziany
-
Olej
z nasion ostu
-
Olej
z ogórecznika lekarskiego -
3
-
Olej
z orzecha włoskiego –
Przyciemnia
włosy
-
Olej
z kiełków pszenicy
-
Olej
rokitnikowy
-
Olej
lniany
(łac. Oleum
Lini)
- 3
-
Olej
z nasion wiesiołka
(łac. Oleum
Oenotherae
syn. Oleum
Onagrae)
- 3
-
Olej
z pestek winogron -
3
-
Olej
z nasion maku
(łac. Oleum
Papaveris)
PÓŁSCHNĄCE
-
Oleje roślinne, które do pełnego stwardnienia potrzebuje
wstępnej polimeryzacji. Proces schnięcia można również
znacznie przyspieszyć przez dodatek działających katalitycznie
związków ciężkich metali (głównie ołowiu, srebra, manganu
czy kobaltu). Przykłady:
-
Olej
andiroba
-
Olej
arganowy
-
2
-
Olej
calophyllum
-
Olej
morelowy
-
Olej
z orzechów arachidowych
(łac. Oleum
Arachidis)
-
Olej
sezamowy (łac.
Oleum
Sezami)
- 2
-
Olej
z krokosza barwierskiego
(łac. Oleum
Carthami)
-
Olej
sojowy
(łac. Oleum
Sojae)
- 3
-
Olej
słonecznikowy
– (łac. Oleum
Helianthi)
- 3
-
Olej
rzepakowy
(łac. Oleum
Rapae)
-
Olej
bawełniany
(łac. Oleum
Gossypii)
- 3
NIESCHNĄCE
- Oleje roślinne, które nie podlegają utlenianiu i dzięki temu
w miarę upływu czasu nie tworzą twardej, przejrzystej i
elastycznej błony (linoksyd, oksyna). Przykłady:
-
Olej
z awokado -
2
-
Olej
z pestek brzoskwini -
2
-
Olej
czaulmugrowy
-
Olej
z pestek dyni -
3
-
Olej
kokosowy
-
1
-
Olej
z orzeszków makadamii -
2
-
Olej
z miodli indyjskiej
(olej neem)
-
Oliwa
(łac. Oleum
Olivarum)
- 2
-
Olej
z orzechów laskowych
-
2
-
Olej
palmowy -
1
-
Olej
rycynowy -
Przyciemnia włosy
-
Olej
rzepakowy
-
Olej
migdałowy
- (łac. Oleum
Amygdalarum)
- 2
PODZIAŁ OLEI ZE WZGLĘDU NA
POCHODZENIE
- Mineralne (napędowe,
smarowe, opałowe, olej transformatorowy)
- Roślinne
- Zwierzęce (tran)
- Syntetyczne (oleje
poliestrowe, silikonowe)
SILIKONY
(podział ze względu na
rozpuszczalność)
Temat sporny. Na blogosferze
wywołała się wielka afera o ich szkodliwości (jak to się
nabudowywują, nie pozwalają w ogóle wnikać wgłąb włosa
żadnym składnikom odżywczym)
i konieczności ich
całkowitego odstawienia
w pielęgnacji włosów ale jak
wiadomo sylikon silikonowi nierówny. O co właściwie chodzi?
Sylikony są to substancje,
które wygładzają
i pogrubiają nasz włos, tworząc na nim
bezbarwną warstewkę. Zawarte są
w większości popularnych
produktów do pielęgnacji i stylizacji włosów, gdzie głównym
ich zadaniem, jest zapewnienie natychmiastowego efektu zdrowych,
gładkich, lśniących włosów. Dodatkowo, ułatwiają
rozczesywanie, dodają miękkości
i, co bardzo istotne,
chronią przed szkodliwymi czynnikami środowiska zewnętrznego,
uszkodzeniami mechanicznymi, a nawet wspomagają nawilżenie
włosa.
Można
je podzielić na dobre
sylikony (przynajmniej powszechnie nazywa się je nieszkodliwymi,
choć może nie są tak dobre,
gdyż jest mało badań opublikowanych na ich temat i niewiele o
nich wiemy, a te które mamy nie są do końca potwierdzone) czyli
te łatwo zmywalne (za pomocą łagodnych detergentów),
rozpuszczalne w wodzie, lotne. Te zabezpieczają włosy przed
zniszczeniami podczas całego dnia: wiatr, czesanie, wysoka
temperatura.
I
te złe,
które nabudowywują się, jeżeli nie oczyścimy ich silnymi
detergentami powodując, że włosy zaczną się strączkować,
tracić objętość, być smętne, matowe.
Silikony nie szkodzą jeżeli
zachowa się umiar (gdyż badania mówią o szkodliwości, gdy
rocznie używa się ich dużą ilość – jaką, nie podają) i
będzie korzystało się z nich świadomie. Włosom
wysokoporowatym często nie służy całkowite ich odstawienie,
ponieważ potrzebują dodatkowej ochrony, gdyż są bardzo
zniszczone i kruche. Silniejszymi silikonami warto zabezpieczać
końcówki włosów, by uchronić je przed rozdwajaniem (silikon
nie ma jednak zdolności zlepiania zniszczonych już końcówek,
tym pomóc mogą jedynie nożyczki).
Osobiście
staram się wybierać odżywki jedynie z lekkimi silikonami lub
całkowicie bez nich, nie chcę maskować ich stanu, tylko dbać o
nie w jak najbardziej naturalny sposób. Większość kosmetyków
zawiera jednak same silne oblepiacze i pierwsze odstawienie
silikonów w początkowej fazie włosomaniactwa może
przestraszyć, włosy będą trudne do ujarzmienia, ukażą ich
prawdziwy stan oraz zniszczenia. Warto
stopniowo zmniejszać ich ilość na korzyść olei
i innych metod opisanych w tym poradniku, w walce
o piękne
włosy. Silikony powinny być tylko uzupełnieniem naszej
świadomej
pielęgnacji, a nie jej substytutem.
Silikony, które odparowują
z włosów
(W dużych ilościach rocznych
są niebezpieczne, toksyczne i rakotwórcze, źle wpływają też
na środowisko, poniżej skrajne efekty ich używania).
Cyclometicone
–
Cyklometylosiloksan,
Związek
krzemu, polimer siloksanowy, substancja lotna, rakotwórczy –
rak macicy.
Cyclopentasiloxane
– Cyklopentasiloksan,
rakotwórczy – rak macicy.
Cyclotetrasiloxane
–
Oktametylocyklotetrasiloksan.
Silikon.
Substancja hydrofobowa nierozpuszczalna
w wodzie. Lotny
silikon.
Cyclohaxasiloxane
– Cycloheksasiloksan. Może
wypełniać drobne zmarszczki. Lotny silikon - ulatnia się
(odparowywuje) podczas aplikacji, emolient, jak D4.
Octamethyl
Cyclotetrasiloxane
– D4, działa szkodliwie na rozrodczość, może być toksyczny,
rakotwórczy – białaczka, gruczolak.
Silikony
rozpuszczalne
w wodzie
Dimethicone
Copolyol
– Pochodna silikonu.
Lauryl Methicone Copolyol
Hydrolyzed
Wheat Protein Hydroxypropyl
(hydrolizat protein pszenicy) Polysiloxane
(X)Silikony
z PEG
na początku – patrz dział Humektanty, poddział PEGi.
Silikony
zmywalne łagodnym detergentem
Amodimethicone
– Aminodimetylosiloksan,
polimer silikonowy.
Dimethicone
- Polidimetylosiloksan
jest substanjcą transparentną, która nie wykazuje działania
toksycznego. Ponadto z powodu dużych cząsteczek nie penetruje w
głąb skóry.
Dimethiconol
-
Polidimetylosiloksan
z terminalnymi grupami hydroksylowymi. Alkohol,
należący do grupy polisiloksanów. Bardzo stabilny chemicznie
oraz odporny na temperaturę. Główne zastosowanie w kosmetykach
do opalania oraz kosmetyce kolorowej.
Beheonoxy
Dimethicone
Phenyl
Trimethicone - Trimetikon
fenylowy jest pochodną krzemionki i silikonem często spotykanym
w preparatach do pielęgnacji i stylizacji włosów.
Phenyl Trimethicone jest
silikonem zapobiegającym nadmiernemu spienianiu się produktów
do pielęgnacji włosów, jak odżywki w płynie i pianki do
włosów.
Silikony
wymagające użycia silnego detergentu
(brak
akceptacji)
Simethicone
Trimethicone
Trimethylsilylamodimethic
One
Trimethylsiloxysilicates
|
WOSKI
(pochodzenia roślinnego
i
zwerzęcego)
Myristyl
Myristate
-
(Mirystynian
tetradecylu,
Mirystynian
mirystylu), Emolient. Ciekły wosk. Substancja stabilna
chemicznie. Plastyfikator
w produktach typu sztyft - jak np. szminki i niektóre
antyperspiranty. Nadaje miękkość i elastyczność sztyftom,
zapobiega ich kruszeniu. Poprawia właściwości aplikacyjne
kosmetyku, ułatwia rozsmarowywanie np. na ustach.
Lanolin
- Lanolina
jest woskiem zwierzęcym otrzymywanym podczas czyszczenia wełny
owczej (tzw. "tłuszczopotem owczym"). Stanowi
mieszaninę estrów kwasów tłuszczowych ze sterolami (m.in. z
cholesterolem). Oczyszczony i odwodniony wosk nosi nazwę lanoliny
bezwodnej (Lanolinum anhydricum). Lanolina uwodniona (Lanolinum
hydricum) zawiera 25-28% wody. Lanolina stosowana w farmacji (łac.
Lanolinum FP VI, syn. Lanolinum anhydricum, Adeps Lanae
anhydricus, Cera Lana) wysokiej jakości powinna charakteryzować
się słabo wyczuwalną wonią oraz jasnożółtą barwą.
W kosmetyce stosowane są różne
składniki pochodne lanoliny: euceryt, lanolan izopropylu,
lanolina hydroksylowana i etoksylowana oraz acetylowane alkohole
lanolinowe. Płynna frakcja lanoliny nosi nazwę oleju
lanolinowego.
Lanolina może czasami
powodować uczulenie.
Beeswax
– Wosk pszczeli, jest
woskiem oczyszczonym
z plastra miodu pszczoły Apis
Mellifera.
Na każde osiem funtów miodu produkowanego przez pszczoły,
produkowany jest jeden funt wosku. Istnieją dwa rodzaje wosku
pszczelego: żółty (naturalny)
i bielony. Podstawowym
elementem budującym wosk pszczeli są estry (więcej niż 70%).
Pozostałe 30% to wolne kwasy woskowe i węglowodory. Wosk
pszczeli jest zwykle biały o słabym zapachu miodu. Jest
rozpuszczalny w olejach
i ciepłym alkoholu, ale
nierozpuszczalny w wodzie
i alkoholu na zimno. Wosk pszczeli
stosowany jest głównie jako zagęszczacz
i zmiękczacz
skóry, ale również ma właściwości emulgujące. Stosowany
jest
w wielu różnych produktach kosmetycznych, takich jak
kremy, pomady, mleczka, balsamy, maści, pomadki do ust, tusze do
rzęs, podkłady lub cienie do oczu.
Cera
Carnauba -
Wosk Carnauba, pochodzi
z liści brazylijskiej palmy Coperniciacerifera.
Do tej pory jest najtwardszym poznanym naturalnym woskiem o
temperaturze topnienia powyżej 80oC. Te właściwości sprawiają,
że wosk Carnauba jest często stosowany w różnych dziedzinach
życia. Wosk Carnauba zawiera więcej estrów (około 85%), ale
mniej kwasów woskowych (2-3%)
w stosunku do wosku pszczelego.
Jak inne naturalne woski, wosk Carnauba dobrze łączy się z
olejami, tłuszczami i innymi woskami podnosząc tym samym ich
temperaturę topnienia oraz ich twardość. Dlatego jest ważnym
składnikiem wykorzystywanym
w kosmetyce przy produkcji
pomadek do ust, aby zapobiec ich topieniu się w wyższych
temperaturach (np. po ekspozycji na słońce).
Wosk
Candelilla
– Cera Candelilla, jest
pozyskiwany
z łodyg meksykańskiej trawy Euphorbiacerifera.
Wosk Candelillaskłada się tylko
z 35% estrów, ale z
większej ilości węglowodorów (więcej niż 50%). Jest więc
mniej twardy niż wosk Carnauba, ale i tak może podnieść
temperaturę topnienia pomadek do ust. Wosk ten daje im również
ładny połysk.
Wosk
jojoba -
jest często nazywany olejem jojoba, ponieważ jest cieczą. Jest
to wyciąg z pustynnych krzewów Buxus
Chinensis,
rosnących
w południowo-zachodniej Ameryce Północnej.Olej
jojoba można poddać uwodornieniu, aby stał się twardym, białym
woskiem
o temperaturze topnienia powyżej 70oC. Jednakże
w
formie płynnej jest zdecydowanie częściej wykorzystywany w
kosmetyce. Wosk jojoba ma doskonałe właściwości nawilżające
(zapobiega utracie wody)
i zmiękczające. Z racji tego, że
nie tworzy filmu na powierzchni skóry, lecz w nią wnika, jest
również wykorzystywany jako składnik przeciwzmarszczkowy. Wosk
jojoba częściowo chroni przed promieniowaniem UV (SPF 4), nie
jełczeje, ma nieograniczoną datę ważności.
Spermacet
- olej
spermacetowy,
olej
wielorybi,
olbrot
(łac. cetaceum)
– półpłynna substancja występująca w głowie,
w
zbiorniku nad prawym przewodem nosowym kaszalota. Składa się
głównie
z estrów palmityny i alkoholu cetylowego.
Spermacet
swą płynną konsystencję zachowuje tylko wewnątrz kaszalota,
w temperaturze ciała zwierzęcia. Po zetknięciu
z
powietrzem zastyga. Ze spermacetu produkowano świece, maści,
kremy, leki, kredki, a nawet atrament. Olej ten był w XIX wieku i
na początku XX wieku najlepszym smarem maszynowym. Z czasem
został zastąpiony olejami roślinnymi i syntetycznymi. Obecnie
stosowany jest w przemyśle farmaceutycznym. Z dużego kaszalota
można uzyskać nawet 2 tony oleju spermacetowego.
Ozokerite
– Ozokeryt, Wosk
mineralny, stosowany do nadawania konsystencji
w kosmetykach
ozdobnych. Twardy i błyszczący,
o temperaturze topnienia ok.
60-90 C.
Cerezyna
- oczyszczony wosk ziemny (ozokeryt); biała bezwonna masa,
składająca się z wyższych węglowodorów nasyconych (alkanów),
o temperaturze topnienia 60–800C,
przypominająca wosk pszczeli. Cerezynę otrzymuje się przez
działanie kwasem siarkowym(VI) na wosk ziemny w temperaturze
140–1800C
i odbarwienie węglem kostnym (będącym produktem zwęglania
odtłuszczonych kości zwierzęcych). Zastosowanie: do wyrobu
świec, wosków modelowych, past do butów, politury, jako masy
izolacyjne
w elektrotechnice, impregnat do tkanin i papierów
oraz jako zagęszczający i antykorozyjny dodatek do smarów
stałych.
(X)Carbowax
– PEG, PEO, Poli(tlenek etylenu) – patrz dział Humektanty –
PEG.
Polietylen
– jako wosk syntetyczny. Polietylen
jest to homopolimer składający się
z jednakowych monomerów.
Twardość substancji
i rozpuszczalność zależy od rozmiaru
cząsteczki. Polietylen wysokocząteczkowy jest nierozpuszczalny.
Działanie kosmetyczne
Substancja stosowana jako
ścierniwo. Stosowany
w pilingach jako substancja ścierająca
zrogowaciały naskórek, a także w pastach do zębów. Polietylen
nieskocząsteczkowy tworzy na powierzchni skóry i włosów film,
który ogranicza nadmierną utratę wody
z powierzchni.
Petrolatum
–
Vaseline,
wazelina,
Mieszanina
węglowodorów syntetycznych otrzymywana z ropy naftowej.
Działanie
kosmetyczne
Emolient
tzw. tłusty, niekomedogenny. Zastosowany w preparatach do
pielęgnacji skóry i włosów tworzy na powierzchni warstwę
okluzyjną. Substancja bezpieczna.
Paraffinum
Liquidum
– Mineral Oil, parafina ciekła, olej mineralny, olej
parafinowy. Biały
olej mineralny. Substancja mało reaktywna chemicznie,
hydrofobowa. Nie przenika przez naskórek. Parafina to mieszanina
prostych, długołańcuchowych węglowodorów, otrzymywanych w
procesie destylacji ropy naftowej (po oczyszczeniu i
przetworzeniu). Znajduje zastosowanie w preparatach emulsyjnych,
maskach parafinowych, antystatystyk, może zapychać (unikać przy
cerze trądzikowej). Nie używać, jeśli skóra głowy ma
skłonności do przetłuszczania lub łupieżu. Parafinę
można
znaleźć również jako:
(X)
Isobutane -
(rakotwórczy, w większości niedozwolony do stosowania w
kosmetykach), bezwonny gaz pochodzenia oleju mineralnego.
Cera
Microcristallina –
krystaliczny wosk mineralny, emolient tłusty, lepiszcze.
Nafta
kosmetyczna
KWASY
TŁUSZCZOWE
Isopropyl
Palmitate –
Palmitynian izopropylu, ciekły wosk, emolient suchy,
plastyfikator sztyftu.
Isopropyl
Myristate –
Mirystynian izopropylu, emolient suchy, komedogenny.
Caprylic/Capric
Trygliceride –
Trójgliceryd kaprylowo – kaprynowy, emolient tłusty,
modyfikator reologii.
Palmitic
Acid – Kwas
palmitynowy, organiczny
związek chemiczny z grupy nasyconych kwasów tłuszczowych,
nieulegający dysocjacji. Kwas ten pomiędzy atomami węgla ma
tylko wiązania pojedyncze. Jest składnikiem tłuszczów
roślinnych (głównie w oleju palmowym – stąd nazwa)
i
zwierzęcych (przykładowo łój zawiera około 28% kwasu
palmitynowego).
Jego
sole: sodowa (palmitynian sodu) i potasowa (palmitynian potasu) są
surowcami w przemyśle, stosowanymi do produkcji mydeł.
Oleic
Acid – Kwas
oleinowy,
Nienasycony
kwas tłuszczowy. Substancja niestabilna chemicznie - może ulegać
autooksydacji (jełczeniu), emolient tłusty.
Stearic
Acid – Kwas
oktadekanowy, kwas stearynowy, Substancja
bezpieczna do stosowania
w kosmetykach. Przeprowadzane badania
preparatów, które
w składzie zawierały około 13% kwasu
stearynowego, wykazały, że nie powodowuje on działania
drażniącego na skórę i oczy, emulgator W/O, substancja
renatłuszczająca.
Capric
Acid –
Kwas kaprynowy, dekanowy, organiczny
związek chemiczny z grupy kwasów karboksylowych, zawiera
dziewięciowęglowy łańcuch alkilowy połączony z grupą
karboksylową.
W
postaci estrów i soli stosowany jako składnik leków
zwiększający ich lipofilowość
i umożliwiający powolne
uwalnianie substancji czynnej z tkanki tłuszczowej w miejscu
iniekcji do organizmu [(ang.) depot
iniection].
Kwas
Linolowy –
Z jego niedoborem związane są takie choroby jak: łuszczyca,
atopowe zapalenie skóry, rybia łuska, egzemy, rumień. Kwas
linolowy zaliczany jest do egzogennych kwasów tłuszczowych tzn.
jest niezbędnym składnikiem diety, gdyż nie jest syntezowany
przez organizm (należy do grupy witamin F). |
